I kto tu jest kozak
„Niezłe ziółka, czyli tajemnicza historia Lulka i Babki”
Część Artystyczna: Lulek i Babka to uczynne i pożyteczne skrzaty Bylinki. Jak nakazuje tradycja, rodzeństwo ma kontynuować zielarski fach swoich przodków. Bylinki zamieszkują zakurzone stryszki i mało uczęszczane piwniczki. Za dnia uprawiają zioła i przyrządzają z nich lecznicze słodkości, nocą zaś podrzucają je do pokoików chorych dzieci. Skrzaty przechodzą właśnie poważny test usamodzielniania się. Rodzeństwo pracując indywidualnie przygotowuje się do dorosłego życia. Rezolutna Babka jest pełna zapału i chęci niesienia pomocy chorym dzieciom. Niestety jej bratu nieco brakuje entuzjazmu. Ciekawość oraz eksperymenty z leczniczymi miksturami prowadzą Lulka w rejony niebezpiecznych używek między innymi takich jak alkohol, papierosy i narkotyki...
Część Teoretyczna: Jak poradzi sobie w tej sytuacji Lulek? Czy stanie na wysokości zadania? Czy skrzaty zdadzą z powodzeniem swój bylinkowy egzamin dojrzałości? Na wszystkie te pytania odpowie wartko i ciekawie tocząca się akcja spektaklu. Dzięki interaktywnej formie dzieci wraz z psychologiem dowiedzą się, dlaczego nie warto sięgać po używki, w jaki sposób uniknąć kontaktu z nimi oraz jak reagować w sytuacji zagrożenia.
Najmłodsi uzyskają niezbędną wiedzę na temat używek oraz konsekwencji ich stosowania.
Czas trwania:
Część Artystyczna: 40-45 minut
Część Teoretyczna: 20-30 minut
Miejsce i czas realizacji: Szkoła Podstawowa Nr 1 w Piszu – grudzień 2011r.
„Po drugiej stronie myśli”
Część Artystyczna: Jak często nasze słowa lub gesty ranią innych lub są źle interpretowane? Jak często to my jesteśmy krzywdzeni przez to, co usłyszymy od osób bliskich lub obcych? Odpowiedź jest prosta - każdego dnia. W tym multimedialnym spektaklu, o nowoczesnej scenografii, poznajemy typową rodzinę. Jej problemy, rozterki i dylematy. Wszystko to stanowi jednak tylko wierzchnia warstwę. W nowatorski sposób ukazane jest „drugie” dno tej historii. Czasami z humorem, czasami z głębią uczuć, bohaterowie prowadzą nas przez swój świat. Własnymi słowami, ale i myślami, pokazują uczestnikom spektaklu jak porozumiewamy się werbalnie i niewerbalnie oraz jak w konsekwencji postrzegają nas inni.
Część Teoretyczna: Dążenia młodych ludzi do osiągnięcia samodzielności są pełne trudu i wyrzeczeń, bowiem tylko pozornie są oni przygotowani na wszechstronność poglądów i problemów współczesności. Młodzież kierowana przez psychologa opracowuje takie definicje jak komunikacja, empatia czy rozwiązywanie konfliktów. Uczy się także, jak identyfikować własne potrzeby i w odpowiedni sposób je wyrażać, pozytywnie postrzegać siebie oraz otaczający świat.
Miejsce i czas realizacji: Szkoła Podstawowa Nr 1 w Piszu – grudzień 2011r.
„W Sieci”
Część Artystyczna: Takiej mamy Tomkowi zazdroszczą wszyscy koledzy. Młoda, sympatyczna, zna się na grach i robi dobre kanapki. Tylko Tomek wie, że to on musi czasami mieć rozsądku za nich oboje. Poza tym jest jeszcze koleżanka z osiedla: Krzysztofa. Krzysia nie ma lekko. Nie dość, że rodzice obdarzyli ją dziwnym imieniem, to na dodatek dziewczynka czasami nie radzi sobie ze zbyt wybujałą fantazją, przez co pakuje się w coraz dziwniejsze tarapaty. Na szczęście jest Tomek. Ale chłopiec ma też dużo własnych zainteresowań, poza tym coraz bardziej wsiąka w wirtualny świat gier. Będzie jednak musiał wziąć się w garść i całkowicie zmienić swoje przyzwyczajenia, żeby pomóc koleżance, dla której granica między dobrą zabawą a niebezpieczeństwem jest coraz bardziej płynna. Może to być tym trudniejsze, gdyż mama Tomka również ma coraz większe problemy z opuszczeniem wirtualnej rzeczywistości.
Część Teoretyczna: Życie bez komputera jest niemożliwe. To niezbędne narzędzie i świetna rozrywka. W jaki sposób komputer miałby być niebezpieczny? Spektakl rozprawia się z wieloma stereotypami dotyczącymi uzależnienia od komputera i Internetu. To nieprawda, że chorują tylko ludzie całkowicie odseparowani od rzeczywistości. Problem może mieć każdy. A zaczyna się niewinnie: parę godzin dziennie przed monitorem, znajomi on-line, niewymagająca wysiłku rozrywka. Gdy jednak traci się kontrolę, jest tylko gorzej. Kłopoty zdrowotne, zaburzone relacje z otoczeniem, niebezpieczeństwa w sieci.
Czas trwania:
Część Artystyczna: 60-70 minut
Część Teoretyczna: 30-40 minut
Miejsce i czas realizacji: Gminny Zespół Szkół w Piszu – grudzień 2011r.
„Ławka”
Część Artystyczna: Indywidualizm czy grupa? Własne zdanie czy akceptacja ze strony innych? Tolerancja czy agresja? Oto wybory, przed, którymi każdego dnia stają młodzi ludzie. Na tytułowej ławce spotykają się dwa, z pozoru, sprzeczne światy. Zarozumiała, inteligenta brzydula i szorstki, nieokrzesany chłopak z osiedla. Z czasem rozwija się między nimi przyjaźń. Opowiadają sobie o problemach w szkole, kłopotach z rodzicami, trudnej sytuacji w domu. Często pod maską złośliwości, pewności siebie czy agresji kryją problemy, kompleksy i niepokój. Jak zmienią się pod swoim wpływem i czy te zmiany oddalą ich czy przybliżą do siebie? Dzięki multimedialności, nowoczesnej scenografii i ścieżce dźwiękowej, młodzież wraz z bohaterami uczestniczy w podróży, w której odkryją znaczenie przyjaźni, tolerancji i miłości.
Część Teoretyczna: Przy współpracy psychologa uczniowie dowiedzą się jak radzić sobie z agresją, rozwiązywać konflikty, stworzyć własny system wartości i przewidywać konsekwencje własnych zachowań. Nowoczesna scenografia i multimedialność sprawiają, iż przekaz wywiera silne wrażenie i pozostawia długotrwały ślad w pamięci współczesnego widza
Miejsce i czas realizacji: Gimnazjum Nr 1 w Piszu – grudzień 2011r.
Gimnazjum Katolickie w Piszu – grudzień 2011r.
Zespół Szkół Ogólnokształcących w Piszu – grudzień 2011r.
„I kto tu jest kozak”
Część Artystyczna: Opowieść o trudnej i wymagającej przyjaźni dorastających chłopaka i dziewczyny.Patryk ma wszystko, czego chciałby przeciętny nastolatek powodzenie, uznanie,popularność. Alicja jest zdolną, ale nieco nieśmiałą dziewczyną. Nie radzi sobie w relacjach z rówieśnikami i staje się ofiarą szkolnej przemocy. Stojąc po dwóch różnych stronach barykady, reprezentując odmienne postawy wobec życia potrafią dostrzec swoje zalety, docenić odmienność i szanować siebie nawzajem.Spektakl, tak jak ich przyjaźń, jest pełen emocji, adrenaliny i zwrotów akcji. Jakie wnioski wyciągną z tego trudnego doświadczenia? Czy wyjdą cało i z godnością z labiryntu intryg i zależności, w który się uwikłali?
Część Teoretyczna: Aby młody człowiek mógł dawać przykład swoja osobą należy wskazać mu odpowiednie wzorce, pomóc w wyborze właściwej drogi i nie dopuścić do jego demoralizacji. Umiejętnie poprowadzonemu konwersatorium z psychologiem wpaja normy i zasady niezbędne do prawidłowego rozwoju społecznego i moralnego. Wnioski wyciągnięte z historii dwóch przyjaciół przydadzą się młodym widzom, rozważniej podchodzić do tematu przemocy we własnym środowisku.
Miejsce i czas realizacji: Zespół Szkół Zawodowych w Piszu – grudzień 2011r.
Realizatorem programów jest Centrum Profilaktyki i Reedukacji "Atelier" Kraków
